Uprawnienia

WÓZKI WIDŁOWE

Wszystkie powszechnie stosowane wózki z napędem silnikowym podlegają przepisom rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym, a co za tym idzie, obsługa ich wymaga nabycia stosownych uprawnień. Wózki z napędem silnikowym podnośnikowe z mechanicznym napędem podnoszenia podlegają dozorowi technicznemu. Użytkowanie ich wymaga decyzji Urzędu Dozoru Technicznego zezwalającej na eksploatację.

Do obsługi wózka może zostać dopuszczony pracownik, który:
● ukończył 18 lat,
● uzyskał uprawnienia operatora,
● odbył wymagane szkolenia bhp, w tym instruktaż stanowiskowy, zapoznał się z instrukcją obsługi wózka oraz instrukcją transportu wewnątrzzakładowego,
● został zapoznany z oceną ryzyka zawodowego na stanowisku operatora wózka,
● ma aktualne orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do pracy na stanowisku operatora wózka.

Sposób uzyskania uprawnień reguluje § 4 rozporządzenia Ministra Gospodarki z 10 maja 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym. W rozporządzeniu określone są również wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym, używanych w transporcie wewnętrznym zakładów pracy.
Uprawnienia uzyskuje się po ukończeniu kursu organizowanego przez Urząd Dozoru Technicznego lub Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego. Kurs kończy się egzaminem, a uzyskanie uprawnień jest potwierdzane wydaniem zaświadczenia kwalifikacyjnego lub książki operatora. Istnieje również możliwość uzyskania uprawnień po kursie zorganizowanym przez pracodawcę lub ośrodek szkoleniowy.

SUWNICE

Uprawnienia konieczne do obsługi suwnicy wynikają z rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 79, poz. 849 z późn. zm.).

Rozróżnia się dwie kategorie uprawnień do obsługi suwnic:

a) kategoria II S – suwnice hakowe ogólnego przeznaczenia sterowane z poziomu roboczego, w tym bezprzewodowo oraz wciągniki i wciągarki według kategorii II W;

b) kategoria I S – suwnice sterowane z kabiny oraz wciągniki i wciągarki według kategorii IW i suwnice według kategorii II S.

Uprawnienia nadawane są bezterminowo i upoważniają do obsługiwania urządzenia wskazanego na uprawnieniach.

HAKOWY

z uwagi na duże zagrożenia podczas pracy suwnic, dźwigów, żurawi, osoby biorące bezpośredni w nich udział, a do takich należą tzw. hakowi, są objęte programem różnych szkoleń z tego zakresu,
a nawet programem certyfikacji, (co podkreśla rangę ich znaczenia).
Urząd Dozoru Technicznego wprowadził w życie Program Certyfikacji Osób Wykonujących Czynności Sygnalisty-Hakowego. Został on opracowany i wprowadzony w życie w marcu 2012 r.
Jednostka certyfikująca osoby UDT-CERT (JCO UDT-CERT) oferuje, zgodnie z procesem certyfikacji, certyfikację osób wykonujących czynności sygnalisty-hakowego.

Jest to certyfikacja osób odpowiedzialnych za:
a) zawieszanie i odczepianie ładunku,
b) użycie właściwego osprzętu dźwigowego i wyposażenia,
c) zainicjowanie zamierzonego ruchu dźwignicy i ładunku, (jeśli ma to zastosowanie),
d) przekazywanie sygnału do operatora dźwignicy.

Szkolenie powinno kończyć się egzaminem przed komisją egzaminacyjną powołaną przez dyrektora oddziału terenowego UDT, po zdaniu, którego, hakowy otrzymuje certyfikat osoby wykonującej czynności sygnalisty-hakowego

TORKRETNICE

Torkretnice zaliczone zostały do podajników betonu. Są to maszyny wykorzystywane do transportu materiałów sypkich oraz mas betonowych.Torkretnice używane są do wzmacniania powierzchni na budowach inżynieryjnych, podczas budowy działów wodnych, do obudowywania sklepień tuneli i korytarzy w budownictwie podziemnym oraz do przeprowadzenia renowacji konstrukcji betonowych.

Torkretnice pracują w technologiach podajników do betonu, niezbędnymi kwalifikacjami do ich obsługi są uprawnienia z wpisem w Książce Operatora Maszyn Roboczych o brzmieniu:

„Podajniki do betonu kl. III wszystkie typy”.

Szkolenie na uprawnienia operatora maszyn roboczych i urządzeń technicznych określonych specjalności i klas jest realizowana wyłącznie w trybie i na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001r.(Dz. U. Nr118, poz.1263). Fakt nie ujęcia maszyn i urządzeń technicznych w załączniku nr 1 wyżej wymienionego rozporządzenia, sprawia, że z prawnego punktu widzenia przepisy rozporządzenia nie mają dla nich zastosowania, a Instytut nie posiada kompetencji do ustalenia uprawnień kwalifikacyjnych dla osób je obsługujących.

Do maszyn tych zaliczamy np.: kompaktory, zwałowarki oraz wiertnice pionowe.

.